Door Stuart Kensenhuis
Nieuwe regenboogvlaggen wapperen in het land tijdens
Internationale Transgenderrechtendag (7 augustus). Maar met welke
aandachtspunten moet rekening gehouden worden tijdens de behandeling van de
gewijzigde Transgenderwet in de Tweede Kamer – wat in juli schriftelijk is
begonnen en later dit jaar eindigt met een debat – zodat de vlaggen ook in de
toekomst glorieus kunnen blijven wapperen?
Een serie van acht artikelen op dit blog geeft meer
inzicht in dit vraagstuk. Dit is de zesde. Hanna Mitra Rambaran, voorzitter van het Haags
Platform Seksuele Diversiteit (HPSD), spreekt zich onder meer uit over het
zelfbeschikkingsrecht, wat in de gewijzigde Transgenderwet, naar haar idee, onvoldoende
wordt gerespecteerd.
“Vanuit die gedachte zijn we het bijvoorbeeld oneens dat trans mannen die een kind gebaard hebben door de Nederlandse overheid gelabled worden als moeder. Ze mogen zelf weten hoe ze genoemd willen worden. Dat is niet aan de overheid.”
 |
| Hanna Mitra Rambaran, voorzitter van het Haags Platform Seksuele Diversiteit (HPSD) |
“Eerlijk gezegd wisten we niet dat de gewijzigde Transgenderwet inmiddels schriftelijk werd behandeld in de Tweede Kamer. Maar op basis van de informatie die we nu tot onze beschikking hebben gaan we een plan maken voor volgend jaar waarin de knelpunten en de verbeteringen van de gewijzigde Transgenderwet worden meegenomen.”
"Zodra hij in een jurk gekleed en opgemaakt met make-up over straat zou gaan zou hij niet geaccepteerd worden.”
“Ook zullen we in de Haagse
wijken op zoek gaan naar contactpersonen en verschillende organisaties uitnodigen
voor themabijeenkomsten om de bewustwording en acceptatie van homoseksualiteit
en transeksualiteit te vergroten. Voor trans personen in de
migrantengemeenschappen in Den Haag is het vaak moeilijk om naar buiten te
treden. Een tijdje geleden was ik bijvoorbeeld met een aangesloten
lidorganisatie bezig om een boek samen te stellen over seksuele diversiteit. We
vroegen een trans persoon van Hindoestaanse afkomst om mee te doen. Maar ze was
heel erg bang en durfde uiteindelijk niet. Jaren later heb ik haar weer ontmoet
en ze zei: ‘Ik was er nog niet klaar voor. Ik ben nu ouder en zou het nu wel
doen.’ Wat ik uit haar woorden haalde was de angst voor geweld.”
“Stof tot nadenken is wel dat
sommige Hindoestaanse mannen hier in Nederland zich als vrouw verkleden en
opgemaakt met make-up en mooie sieraden voor het publiek gaan dansen tijdens
feestjes. Ze worden goed ontvangen want het gaat om entertainment, vooral tijdens
Hindoestaanse bruiloften. Er wordt geklapt, gejuicht en gedanst terwijl die
danser het publiek loopt op te zwepen. We noemen hem een Nachania wat zoveel
betekent als de persoon die komt dansen. Zowel in Suriname als in Nederland is
dit fenomeen harstikke populair. Maar dan alleen tijdens feestjes. Zodra hij in
een jurk gekleed en opgemaakt met make-up over straat zou gaan zou hij niet
geaccepteerd worden.”
Lees ook: "Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijn geboorteakte"
https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/ik-voel-me-verdrietig-en-verwaarloosd.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Er is een wachttijd. Daarom wordt uw reactie niet meteen geplaatst.