BOLDEWIJN KLETST UIT ZIJN NEK

Door Julian With

Het is waar dat er sprake is van een schuldenlast, maar dat verklaart de verkwisting en corruptie onder de regering Santokhi/Brunswijk niet. Als ten gevolge van de arrogante attitude van de president de onvrede onder de bevolking toeneemt en hij gedwongen wordt om af te treden, dan heeft hij dat aan zichzelf en niemand anders te danken. Het is daarom verstandiger dat Boldewijn zich tot de president richt in plaats van tot de demonstranten. 

Psycholoog, schrijver en criticus
Julian With

De vicepresident bedreigt een advocaat en het Constitutioneel Hof; heeft de president zijn afkeuring over dit walgelijk gedrag laten horen? Nee. De vice president roept aanhangers van de politieke partijen die deel uitmaken van de coalitie op om niet te gaan demonstreren. Waarom heeft Boldewijn naar aanleiding van deze irrationele actie de vice president niet tot de orde geroepen door hem erop te wijzen dat iedere burger het onvervreemdbare recht heeft om te demonstreren. Nee, dat heeft hij niet gedaan. Volgens Iwan Brave in het Nederlandse actualiteitenprogramma Nieuwsuur bekleedt Lea Brunswijk (het marktwijf, dat broer is van de vice president) in zeven verschillende bedrijven hoge functies. De president kijkt de andere kant op omdat hij zich ook schuldig maakt aan het benoemen van vrienden en familieleden op hoge posten. Waarom zwijgt Boldewijn daarover?

De vrees dat de leiding van de protesten in handen zal vallen van politici is ongegrond; echter het is een goede zaak dat alle politieke partijen die het niet eens zijn met het beleid van de huidige president zich aansluiten bij de protesten. De leiding van de protesten heeft in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk gemaakt dat de politieke partijen geen podium krijgen tijdens deze demonstraties, dus hoezo maakt Boldewijn zich daar druk over? Moet de bevolking het beleid van deze president maar blijven tolereren en niet in verzet komen omdat het verzet kan worden overgenomen door bijvoorbeeld de NDP? Als die angst reëel is, dan is het toch intelligenter om het land zodanig te besturen dat het volk geen reden heeft om massaal de straat op te gaan.

De president voert een openlijke racistische politiek waarbij hij Nickerie voortrekt in vergelijking met andere districten en voornamelijk (misschien zelfs alleen) Hindoestanen op hoge posten benoemt; de man is zo roekeloos in zijn racistische politiekvoering dat hij de enige zwarte minister in zijn kabinet ontslagen heeft. Waarom mekkert Boldewijn niet daarover? Hij weet toch dat meer dan 50.000 Afro-Surinamers op de VHP gestemd hebben en toch presteert de president het om op een podium te verklaren dat men zich tegen hem verzet omdat hij een Hindoestaan is. Waarom hebben we niets van Boldewijn gehoord toen de president die ernstige blunder maakte?

"Het is de diefstal van meer dan 40 miljoen die de druppel was die de emmer deed overlopen."

Boldewijn geeft aan dat dialoog tot een oplossing kan leiden. Dat zou waar zijn als de president zich niet zo arrogant opstelde tegenover de leiding van het protest door ze bijvoorbeeld ‘kleine jongens’ te noemen. Waarom grijpen zijn adviseurs niet in door hem erop te wijzen dat hij met dit soort uitspraken in de publiciteit de verontwaardiging alleen maar erger maakt? Door zijn misplaatste arrogante attitude kan dialoog nooit tot een oplossing leiden.

Als Boldewijn werkelijk denkt dat het ten val brengen van de regering niet mogelijk is, dan weet hij heel weinig van de politieke geschiedenis van Suriname? Weet hij soms niet hoe Jopie Pengel ten val gebracht is en dat die dezelfde arrogante houding innam tegenover de stakers van toen?

Boldewijn blundert door te doen voorkomen alsof de lening van het IMF ten grondslag ligt aan de onvrede van de bevolking; de man weet dondersgoed dat hij manipuleert. Het is de diefstal van meer dan 40 miljoen die de druppel was die de emmer deed overlopen. Het is de verspilling van overheidsgelden door een reis naar Dubai te organiseren waar vrienden en familieleden aan konden deelnemen waar er veel geld is verspild, maar waar het land niets aan heeft gehad; het zijn de prijzen in de winkel die maken dat primaire levensmiddelen niet meer betaalbaar zijn; het zijn de berichten over baby’s in AZ die doodgaan, omdat de medische middelen ontbreken om ze in leven te houden en nog veel meer waarmee deze president het geduld van de Surinaamse bevolking tart, die gemaakt hebben dat men hem nu niet meer lust. En zijn irrationele attitude tegenover het protest verergert de onvrede. Daarop moeten commentatoren als Boldewijn kritiek op leveren.

Kiest hij ervoor om te huichelen met de president, dan gaat hij de geschiedenis in als een van de waardeloze politiek commentatoren, die, toen het nodig was om in verzet te komen tegen een regering die veel erger is dan Bouterse, hij de kant van de machthebbers gekozen heeft.

Klink op de link voor het artikel van Asha Bhagwat met bestuurskundige August Boldewijn op Sun.sr.  

"We worden erger dan Haïtie"

De gewijzigde Transgenderwet: stand van zaken

 Door Stuart Kensenhuis

Nieuwe regenboogvlaggen wapperen in het land tijdens Internationale Transgenderrechtendag (7 augustus). Maar met welke aandachtspunten moet rekening gehouden worden tijdens de behandeling van de gewijzigde Transgenderwet in de Tweede Kamer – wat in juli schriftelijk is begonnen en later dit jaar eindigt met een debat – zodat de vlaggen ook in de toekomst glorieus kunnen blijven wapperen?

Een serie van acht artikelen op dit blog geeft meer inzicht in dit vraagstuk. Dit is de achtste en de laatste; de stand van zaken wat betreft de Transgenderwet.  

De Nederlandse regering heeft in november 2020 excuses gemaakt voor de oude Transgenderwet die van 1985 t/m 30 juni 2014 rechtsgeldig was. Volgens die wet konden trans personen hun geslachtsaanduiding uitsluitend wijzigen in hun geboorteakte als ze hun lichaam lieten ‘aanpassen’ naar het gewenste geslacht en moest er een niet terug te draaien sterilisatie plaatsvinden. Dat betekende in veel gevallen een definitief afscheid nemen van een eventuele kinderwens. “Het is belangrijk het leed van transgender personen onder ogen te zien en daarvoor erkenning, tegemoetkoming en excuses voor aan te bieden”, zei minister Dekker toen. Om het leed te verzachten heeft hij toen per persoon een tegemoetkoming van 5000 euro aangeboden.

Vanaf 1 juli 2014 tot heden (de gewijzigde Transgenderwet)

Elke Nederlander van 16 jaar of ouder kan aangifte doen voor een geslachtswijziging. Dat kan in de gemeente waar je bent geboren. Als je in het buitenland bent geboren doe je dat bij de gemeente Den Haag. Vreemdelingen kunnen dat overigens alleen als ze onmiddellijk voorafgaand aan de aangifte ten minste een jaar in Nederland wonen en over een geldige verblijfstitel beschikken.

Bij de aangifte moet een verklaring van een deskundige worden overlegd. Meestal is dit van een psycholoog en psychotherapeut gespecialiseerd in genderdysforie. Je vindt ze in onder meer in de gendercentra van het VUMC en het UMCG.  Zie ook het verhaal  op dit blog over Alwin Man. “Van de ene op de andere dag lag er een beslut om als een vrouw verder te leven”

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/van-de-ene-op-de-andere-dag-lag-er-een.html

Bij de aangifte kan je overigens ook gelijk je voornaam wijzigen in eentje die past bij je nieuwe geslacht. Voor mensen die in het buitenland zijn geboren geldt overigens dat ze bij de aangifte ook een gecertificeerde kopie van een geboorteakte uit hun geboorteland moeten overleggen. Zie ook het verhaal van Diva Kazaky op dit blog. “Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijn geboorteakte”

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/ik-voel-me-verdrietig-en-verwaarloosd.html

Nog meer wijzigingen (voorgenomen) in de gewijzigde Transgenderwet

Minister Dekker heeft in mei van dit jaar een wetswijziging ingediend bij de Tweede Kamer. In juli van dit jaar is de schriftelijke behandeling begonnen in het Parlement van de gewijzigde Transgenderwet en later dit jaar zal het eindigen met een debat.

• De minister wil dat de deskundigenverklaring en de leeftijdsgrens wordt geschrapt.
• In plaats daarvan wordt de procedure opgesplitst: een schriftelijke indiening van de wens tot wijziging van de geslachtsregstratie. Uiterlijk 12 weken later volgt een bevestiging van dat voornemen.
• Doordat de leeftijdsgrens vervalt kunnen ook kinderen jonger dan zestien jaar de wens officieel kenbaar maken om hun geslachtsregistratie te veranderen. Hiervoor moeten ze wel een verzoek indienen bij de rechtbank.
• Wat ook gaat veranderen als de wet wordt aangenomen is dat mensen hun wijziging kunnen doorgeven aan de burgerlijke stand van hun woonplaats in plaats van hun geboorteplaats.

Lees ook: "Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijn geboorteakte"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/ik-voel-me-verdrietig-en-verwaarloosd.html

En: Geen X in het paspoort. "Gemiste kans"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/geen-x-in-het-paspoort-gemiste-kans.html

Of: "Van de ene op de andere dag lag er een besluit om als vrouw verder te leven"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/van-de-ene-op-de-andere-dag-lag-er-een.html

Of: "Kan je misschien andere kleren aantrekken?"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/kan-je-misschien-andere-kleren.html

Daarnaast: "Er is helemaal niets feministisch aan het idee dat de vagina en de borsten van een vrouw de essentie is van hun vrouw zijn"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/er-is-helemaal-niets-feministisch-aan.html

Verder: "Wat ik uit haar woorden haalde was de angst voor geweld"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/wat-ik-uit-haar-woorden-haalde-was-de.html

Ten slotte: "Van Sinterklaas wilde ik nooit een auto maar een Barbie"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/van-sinterklaas-wilde-ik-nooit-een-auto.html

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Steunfonds Freelance Journalisten

"Van Sinterklaas wilde ik nooit een auto maar een Barbie"

 Door Stuart Kensenhuis

Nieuwe regenboogvlaggen wapperen in het land tijdens Internationale Transgenderrechtendag (7 augustus). Maar met welke aandachtspunten moet rekening gehouden worden tijdens de behandeling van de gewijzigde Transgenderwet in de Tweede Kamer – wat in juli schriftelijk is begonnen en later dit jaar eindigt met een debat – zodat de vlaggen ook in de toekomst glorieus kunnen blijven wapperen?

Een serie van acht artikelen op dit blog geeft meer inzicht in dit vraagstuk. Dit is de zevende. Roxy Candelaria (trans vrouw, 61 jaar) vertelt over haar leven op Curaçao en haar transitie in Nederland in de tijd van de oude Transgenderwet (geldig t/m 30 juni 2014). Verder werpt ze een blik op de wetgeving die daarna kwam (gewijzigde Transgenderwet vanaf 1 juli 2014).

Roxy Candelaria (® Marjon van der Vegt)

“In 1978 reisde ik vanuit Curaçao naar Nederland want op mijn eiland had ik voor mijn gevoel niets meer. Mijn moeder, vader, oma en tante – de mensen waar ik het goed mee kon vinden – waren kort na elkaar overleden. Daarom besloot ik om elders een nieuw leven te beginnen.”

“Toen ik opgroeide wisten mijn ouders al vroeg dat ik anders was. Het kwam door de manier waarop ik sprak, liep en zat (vrouwelijk). Ik voelde me altijd al een meisje en van Sinterklaas wilde ik nooit een auto maar een Barbie. Voor de rest was het leven voor mij op het eiland niet moeilijk. Echt niet. Ik werd bijvoorbeeld nooit gepest en ik droeg gewoon die wijde vrouwelijke broeken die ik wilde. Dat ik niet werd gepest kwam vooral door mijn familie want die hielden van mij en als iemand vervelend tegen me deed waren ze net piranha’s. Dan sprongen ze er met z’n allen op en ze sloegen die persoon in elkaar. Echt waar. Daarom zei ik altijd tegen mijn partners: als je met mij bent krijg je die piranha’s er gratis bij.”

"Als je je vrouw voelt dan moet je je laten opereren vind ik”

“Ik begon voor het eerst over een sekseoperatie na te denken toen ik op Curaçao een verpleegster ontmoette die me wat informatie gaf. Later trok ze naar Nederland. Niet veel later reisde ik haar achterna. Zij heeft me opgevangen die eerste tijd in Nederland en daar ben ik haar tot de dag vandaag dankbaar voor. We hebben nog steeds een goed contact.”

“De operatie voor mijn genderverandering was nog voor 1990 en duurde bijna vier uur. Ik was volledig onder narcose. Toen was het verplicht om een volledige transitie te ondergaan om je een vrouw te mogen noemen en mijn sekse op mijn papieren te kunnen veranderen. Om de zoveel tijd moest ik voor controle naar allerlei artsen en ze zeiden dat ik er gelukkig uitzag. Zo voelde ik me ook. Ik was echt heel blij want ik was eindelijk volledig vrouw.”

“Dat je onder de gewijzigde transgenderwet geen operatie hoeft te ondergaan om jezelf vrouw te kunnen noemen vind ik bijzonder. Als je je vrouw voelt dan moet je je laten opereren vind ik.”

Lees ook: "Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijn geboorteakte"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/ik-voel-me-verdrietig-en-verwaarloosd.html

En: Geen X in het paspoort. "Gemiste kans"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/geen-x-in-het-paspoort-gemiste-kans.html

Of: "Van de ene op de andere dag lag er een besluit om als vrouw verder te leven"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/van-de-ene-op-de-andere-dag-lag-er-een.html

Of: "Kan je misschien andere kleren aantrekken?"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/kan-je-misschien-andere-kleren.html

Daarnaast: "Er is helemaal niets feministisch aan het idee dat de vagina en de borsten van een vrouw de essentie is van hun vrouw zijn"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/er-is-helemaal-niets-feministisch-aan.html

Verder: "Wat ik uit haar woorden haalde was de angst voor geweld"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/wat-ik-uit-haar-woorden-haalde-was-de.html

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Steunfonds Freelance Journalisten

"Wat ik uit haar woorden haalde was de angst voor geweld”

 Door Stuart Kensenhuis

Nieuwe regenboogvlaggen wapperen in het land tijdens Internationale Transgenderrechtendag (7 augustus). Maar met welke aandachtspunten moet rekening gehouden worden tijdens de behandeling van de gewijzigde Transgenderwet in de Tweede Kamer – wat in juli schriftelijk is begonnen en later dit jaar eindigt met een debat – zodat de vlaggen ook in de toekomst glorieus kunnen blijven wapperen?

Een serie van acht artikelen op dit blog geeft meer inzicht in dit vraagstuk. Dit is de zesde. Hanna Mitra Rambaran, voorzitter van het Haags Platform Seksuele Diversiteit (HPSD), spreekt zich onder meer uit over het zelfbeschikkingsrecht, wat in de gewijzigde Transgenderwet, naar haar idee, onvoldoende wordt gerespecteerd.

“Vanuit die gedachte zijn we het bijvoorbeeld oneens dat trans mannen die een kind gebaard hebben door de Nederlandse overheid gelabled worden als moeder. Ze mogen zelf weten hoe ze genoemd willen worden. Dat is niet aan de overheid.”

Hanna Mitra Rambaran, voorzitter van het
Haags Platform Seksuele Diversiteit (HPSD)

“Eerlijk gezegd wisten we niet dat de gewijzigde Transgenderwet inmiddels schriftelijk werd behandeld in de Tweede Kamer. Maar op basis van de informatie die we nu tot onze beschikking hebben gaan we een plan maken voor volgend jaar waarin de knelpunten en de verbeteringen van de gewijzigde Transgenderwet worden meegenomen.”

"Zodra hij in een jurk gekleed en opgemaakt met make-up over straat zou gaan zou hij niet geaccepteerd worden.”

“Ook zullen we in de Haagse wijken op zoek gaan naar contactpersonen en verschillende organisaties uitnodigen voor themabijeenkomsten om de bewustwording en acceptatie van homoseksualiteit en transeksualiteit te vergroten. Voor trans personen in de migrantengemeenschappen in Den Haag is het vaak moeilijk om naar buiten te treden. Een tijdje geleden was ik bijvoorbeeld met een aangesloten lidorganisatie bezig om een boek samen te stellen over seksuele diversiteit. We vroegen een trans persoon van Hindoestaanse afkomst om mee te doen. Maar ze was heel erg bang en durfde uiteindelijk niet. Jaren later heb ik haar weer ontmoet en ze zei: ‘Ik was er nog niet klaar voor. Ik ben nu ouder en zou het nu wel doen.’ Wat ik uit haar woorden haalde was de angst voor geweld.”

“Stof tot nadenken is wel dat sommige Hindoestaanse mannen hier in Nederland zich als vrouw verkleden en opgemaakt met make-up en mooie sieraden voor het publiek gaan dansen tijdens feestjes. Ze worden goed ontvangen want het gaat om entertainment, vooral tijdens Hindoestaanse bruiloften. Er wordt geklapt, gejuicht en gedanst terwijl die danser het publiek loopt op te zwepen. We noemen hem een Nachania wat zoveel betekent als de persoon die komt dansen. Zowel in Suriname als in Nederland is dit fenomeen harstikke populair. Maar dan alleen tijdens feestjes. Zodra hij in een jurk gekleed en opgemaakt met make-up over straat zou gaan zou hij niet geaccepteerd worden.”

Lees ook: "Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijn geboorteakte"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/ik-voel-me-verdrietig-en-verwaarloosd.html

En: Geen X in het paspoort. "Gemiste kans"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/geen-x-in-het-paspoort-gemiste-kans.html

Of: "Van de ene op de andere dag lag er een besluit om als vrouw verder te leven"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/van-de-ene-op-de-andere-dag-lag-er-een.html

Of: "Kan je misschien andere kleren aantrekken?"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/kan-je-misschien-andere-kleren.html

Daarnaast: "Er is helemaal niets feministisch aan het idee dat de vagina en de borsten van een vrouw de essentie is van hun vrouw zijn"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/er-is-helemaal-niets-feministisch-aan.html

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Steunfonds Freelance Journalisten

"Er is helemaal niets feministisch aan het idee dat de vagina en de borsten van een vrouw de essentie is van hun vrouw zijn"

Door Stuart Kensenhuis

Nieuwe regenboogvlaggen wapperen in het land tijdens Internationale Transgenderrechtendag (7 augustus). Maar met welke aandachtspunten moet rekening gehouden worden tijdens de behandeling van de gewijzigde Transgenderwet in de Tweede Kamer – wat in juli schriftelijk is begonnen en later dit jaar eindigt met een debat – zodat de vlaggen ook in de toekomst glorieus kunnen blijven wapperen?

Een serie van acht artikelen op dit blog geeft meer inzicht in dit vraagstuk. Dit is de vijfde: Olave Nduwanje, schrijfster en docent aan Hogeschool Gent in België, spreekt zich onder meer uit over tegenstanders van de gewijzigde Transgenderwet in Nederland.

Olave Nduwanje, schrijfster en docent
aan Hogeschool Gent in België 
 (® Mikael Owunna)

In Trouw van 28 januari 2020 en in De Telegraaf van 11 augustus 2021 zijn kritische artikelen verschenen met als strekking dat de gewijzigde Transgenderwet een fundamentele aantasting is van de rechten van vrouwen. Als die wet straks wordt aangenomen mag je zelf bepalen of je man of vrouw bent. Mannen krijgen dan toegang tot vrouwensporten, vrouwen-wc’s, vrouwenkleedkamers –en gevangenissen, etc. Wat je gender is wordt dan bepaald op basis van je gevoel. Je anatomie doet er niet langer toe. Dat is de kern van de kritiek. Hoe reageer je hierop?

“Hoeveel mensen ken jij die in hun leven op een gegeven moment naar de dokter, psycholoog of psychiater moeten gaan om bevestigd te krijgen dat ze zich man of vrouw voelen? Als jij je paspoort gaat vernieuwen, krijg je dan ook te maken met opmerkingen van een ambtenaar in de trant van: ‘We weten niet zeker of je een man of vrouw bent. Kan je dit even laten bevestigen door een dokter?’ De meeste mensen op deze aarde hoefden nog nooit naar een dokter om hun gender te bevestigen. Waarom moeten trans mensen dat dan wel doen? We beslissen voor kinderen op basis van hun genitaliën dat ze van een bepaalde gender zijn. Daar komt geen dokter of psycholoog aan te pas. Daarna voeden we ze op met grote
verschillen tussen jongens en meisjes. 

Maar als op een gegeven moment die kinderen of volwassenen zeggen ‘Dit is niet wie ik ben’ dan raken we allemaal overstuur en sturen we ze naar de dokter. Van de 38 jaar van mijn bestaan heb ik 30 jaar echt hard geprobeerd om een jongen te zijn. Aan elke regel die aan mij werd verteld over hoe een man hoort te zijn heb ik geprobeerd te voldoen. Wat ik te horen kreeg in Burundi, mijn geboorteland, is overigens iets heel anders dan wat me werd verteld in Nederland, Amerika en China, allemaal landen waar ik heb gewoond. Ik vind dat ik mijn best heb gedaan. Het is genoeg! Ik vind bovendien dat het nooit aan mij opgelegd had moeten worden. Niet met verbaal en psychologisch geweld en al helemaal niet met fysiek geweld, zoals mijn ouders hebben gedaan. Bij het idee dat trans mensen autonomie krijgen over hun lichaam en identiteit raken sommige andere mensen in paniek. Maar tegelijkertijd verhullen we daarmee al het geweld dat wordt toegepast om mensen in een bepaald gender te dwingen.”

Opvallend is wel dat de kritiek – vooral in het artikel van de Telegraaf – komt van vrouwen die zich identificeren als leden van de lesbisch feministische beweging, onder normale omstandigheden jullie bondgenoten. Is hier sprake van een scheuring in de queer-community?

“Het gaat hier om een heel kleine groep van radicale feministen, wat ze eigenlijk niet zijn want er is helemaal niets feministisch aan het idee dat de vagina en de borsten van een vrouw de essentie is van hun vrouw zijn. Alsof genitaliën het enige is wat we zijn. In principe is het ook niet historisch of wetenschappelijk want we weten ondertussen dat er in verschillende culturen diverse inzichten zijn op het gebied van gender. Als je kijkt naar de Pride in Amsterdam dan zie je dat de lesbische groepen zich erg verzetten tegen die radicale feministen, vrouwen die zoveel ruimte innemen dat het lijkt alsof er een scheuring is ontstaan in de queer-community. Niets is minder waar. Ik ben trans, ik val op mannen en vrouwen en ik wordt graag gezien in de lesbische bars van België en Nederland. Bovendien heb ik veel lesbische volgers op Instagram. Maar dat kleine groepje radicalen, soms op hoge plekken in de activistische beweging, maakt de mensen heel bang. Alsof mannen naakt gaan rondlopen in vrouwenkleedkamers. Het is allemaal zo niet waar.

Monic Slingerland, chef opiniepagina van Trouw, vertelde in februari 2020 in de krant dat niet lang na aanname van de ‘Gender Recognition Act’ in Engeland een behoorlijk aantal trans vrouwen van een gevangenis overgeplaatst zijn naar de vrouwenafdeling. En ook dat dit tot veel ongemakkelijke situaties heeft geleid. Hoe gaan we dit soort situaties in Nederland op een praktische manier oplossen?

“We weten uit alle cijfers – met name ten aanzien van seksueel geweld in gevangenissen – dat dit vooral wordt gepleegd richting trans mensen, dus niet andersom. En het gaat vaak om heel erge dingen zoals verkrachting, mishandeling en moord. Het is bijna een doodstraf voor trans mensen over heel de wereld om in de gevangenis te belanden.”

Dus eigenlijk zeg je dat trans mensen net zo veel behoefte hebben aan veiligheid?

“Precies!” Daarom moeten we er rekening mee houden dat heel veel geweld gebeurt richting trans mensen in de gevangenissen – ook op de vrouwenafdelingen – of ze nou wel of niet hun transitie hebben ondergaan. Verder is het zo dat veel trans mensen helemaal geen toegang hebben tot een transitie omdat het allemaal best duur, lastig en complex is om voor elkaar te krijgen. Dus als de critici veiligheid in gevangenissen zo belangrijk vinden dan zou ik ze pas geloven als ze ook de veiligheid van trans mensen serieus zouden nemen.”

Maar het debat mag toch wel gevoerd worden?

Trans mensen worden al eeuwenlang bediscussieerd door cis mensen (mensen die niet trans zijn of van wie het geboortegeslacht overeenkomt met hun genderidentiteit). Sterker nog; het debat wordt overheerst door cis mensen. Dus het werd tijd om trans mensen ook te horen. En dat is waar die critici last van hebben.”

Die gewijzigde transgenderwet is hoe dan ook toch een vooruitgang voor trans mensen?

“Er zijn nog zoveel verbeterpunten. Met name in de omgang met kinderen (tot 16 jaar). Bijvoorbeeld dat ze eerst naar een psycholoog of een psychiater moeten om zichzelf te bewijzen. Ik vind dat nogal moeilijk. Er zijn namelijk betere manieren om hier mee om te gaan. We hadden kunnen kiezen voor een model van psychologische ondersteuning maar nu is gekozen voor een model van psychologische kwalificatie. Dat is jammer.

Ook onder de nieuwe wetgeving zal er sprake zijn van trans mannen die een kind gebaard hebben en de kwalificatie ‘moeder’ toegewezen krijgen van de Nederlandse staat. Hoe beoordeel je dat?  

“Je moet je voorstellen dat er trans mannen zijn die met geboortecertificaten rondlopen waarop staat dat ze de ‘moeder’ zijn van hun kind terwijl ze al een volledige transitie hebben ondergaan. Eigenlijk worden ze daarmee  gedwongen om uit de kast te komen in eenvoudige situaties zoals een paspoort-controle op het vliegveld of tijdens een inschrijving van hun kind op de basischool. Zulke momenten worden dan ineens heel ongemakkelijk. 

Dus als de staat blijft vasthouden aan dat heel oude concept van de wet dat er op neerkomt dat een mens altijd een moeder heeft, dan vormt het een blokkade voor trans mensen om een normaal gezinsleven te kunnen leiden. Volgens mij is dat een serieuze inbreuk op de mensenrechten. En dan is deze transgenderwet niet eens een cadeau dat we krijgen van de Nederlandse staat maar het gevolg van uitspraken van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. In die uitspraken wordt geconcludeerd dat trans mensen het recht hebben dat hun genderidentiteit correct wordt weergegeven in de basisadministratie. Het is namelijk niet aan de staat om te bepalen of ik echt trans ben of een echte vrouw, het is aan mij om de staat te vertellen wat ik ben!”

Lees ook: "Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijn geboorteakte"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/ik-voel-me-verdrietig-en-verwaarloosd.html

En: Geen X in het paspoort. "Gemiste kans"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/geen-x-in-het-paspoort-gemiste-kans.html

Of: "Van de ene op de andere dag lag er een besluit om als vrouw verder te leven"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/van-de-ene-op-de-andere-dag-lag-er-een.html

Of: "Kan je misschien andere kleren aantrekken?"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/kan-je-misschien-andere-kleren.html

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Steunfonds Freelance Journalisten

"Kan je misschien andere kleren aantrekken?"

Door Stuart Kensenhuis

Nieuwe regenboogvlaggen wapperen in het land tijdens Internationale Transgenderrechtendag  (7 augustus). Maar met welke aandachtspunten moet rekening gehouden worden tijdens de behandeling van de gewijzigde Transgenderwet in de Tweede Kamer – wat in juli schriftelijk is begonnen en later dit jaar eindigt met een debat – zodat de vlaggen ook in de toekomst glorieus kunnen blijven wapperen? 

Een serie van acht artikelen op dit blog geeft meer inzicht in het vraagstuk. Dit is de vierde: Fatima Faid, fractievoorzitter en lijsttrekker van de Haagse Stads Partij (HSP), spreekt over het welzijn en de maatschappelijke positie van trans personen en welk beleid er op gemeentelijk niveau voor hen ontwikkeld moet worden.

“Ik hoorde laatst een verhaal over een trans persoon met een uitkering van de Dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheidsprojecten (SZW) van de gemeente Den Haag. Ze ging naar een sollicitatiegesprek maar werd niet aangenomen. En dan zegt zo’n dame van SZW: ‘Kan je misschien andere kleren aantrekken?’ Dat is natuurlijk niet okay. Ik denk dat het op lokaal niveau van wezenlijk belang is om in te zetten op voorlichting en training van ambtenaren in de omgang met trans mensen.”

Fatima Faid, fractievoorzitter en lijsttrekker
 van de Haagse Stads Partij (HSP). 
(® FF)

“Ook heb ik verhalen gehoord van trans mensen die gevlucht zijn uit landen waar het levensgevaarlijk is om trans te zijn. Dan gaan ze hier naar de inburgeringcursus en worden ze na afloop in elkaar geslagen door haatmensen. Dus gaan ze uit angst de eerstvolgende keer niet naar die cursus. Wat doen dan de ambtenaren van de gemeente? Ze korten de uitkering van die trans personen. Dit heeft vooral te maken met te weinig kennis van trans mensen en de problematiek waar ze tegen aan lopen.”

"We vinden dat zo snel mogelijk gestart moet worden met de pilot voor een Trans Health Clinic"

“Uit allerlei cijfers blijkt verder dat trans mensen voornamelijk in armoede leven. Dat komt vooral omdat ze slecht aan het werk komen en als het lukt om een baan te vinden raken ze die gauw weer kwijt door allerlei problematische situaties op het werk. Ook komt het voor dat ze psychische problemen ervaren omdat ze lang moeten wachten op hun transitie.”

“De gewijzigde Transgenderwet is een mooi begin maar op gemeentelijk niveau moeten nadere afspraken gemaakt worden om de positie van trans mensen te verbeteren. Sowieso zal de Haagse Stads Partij een paar punten uitlichten en in het partij programma opnemen voor de eerstvolgende verkiezingen. Voor de komende periode vind ik het bijvoorbeeld belangrijk om een veilige plek voor jonge trans mensen te creëren waar ze goed begeleid en ondersteunt kunnen worden. Ook transzorg zal zeker uitgelicht worden. In dit verband vinden we dat er zo snel mogelijk gestart moet worden met de pilot voor een Trans Health Clinic, zoals is aangekondigd door de gemeente in het Actieprogramma Queer in Den Haag 2020-2022. Maar we vinden het ook belangrijk dat er op gemeentelijk niveau wordt gekeken naar het bestrijden van de armoede onder trans mensen en naar scholing en arbeid, desnoods door afspraken te maken met bedrijven.”

“Sowieso vind ik dat het allemaal actiever kan dan hoe het nu gaat. Zorg voor re-integratieprogramma’s die voor trans mensen geschikt zijn. Dus stuur ze niet naar plekken in Den Haag waar niemand op de hoogte is wat een trans persoon is en leg een infrastructuur aan waarin mensen daadwerkelijk kansen krijgen.”

Lees ook: "Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijngeboorteakte" 

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/ik-voel-me-verdrietig-en-verwaarloosd.html

En: Geen X in het paspoort. "Gemiste kans"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/geen-x-in-het-paspoort-gemiste-kans.html

Of: "Van de ene op de andere dag lag er een besluit om als vrouw verder te leven"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/van-de-ene-op-de-andere-dag-lag-er-een.html

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Steunfonds Freelance Journalisten

"Van de ene op de andere dag lag er een besluit om als vrouw verder te leven"

Door Stuart Kensenhuis

Nieuwe regenboogvlaggen wapperen in het land tijdens Internationale Transgenderrechtendag (7 augustus). Maar met welke aandachtspunten moet rekening gehouden worden tijdens de behandeling van de gewijzigde Transgenderwet in de Tweede Kamer – wat in juli schriftelijk is begonnen en later dit jaar eindigt met een debat – zodat de vlaggen ook in de toekomst glorieus kunnen blijven wapperen? 

Een serie van acht artikelen op dit blog geeft meer inzicht in het vraagstuk. Dit is de derde: Alwin Man, psycholoog en psychotherapeut gespecialiseerd in genderdysforie (met en zonder transseksualiteit), spreekt zich uit over het vervangen van de deskundigenverklaring voor een eigen toelichting bij een ambtenaar van de burgerlijke stand.

“Ik vind het jammer dat in het wetsvoorstel de deskundigenverklaring wordt afgeschaft.  Ik weet dat er weerstand tegen is maar ik denk dat dit vooral emotioneel is en niet zozeer gebaseerd op daadwerkelijke tegenwerking. In de twaalf jaar dat ik als transgenderhulpverlener werk heb ik bijvoorbeeld nog nooit iemand een geslachts en naamaanpassing geweigerd."

Alwin Man (® AOM)

“Ik check of de persoon er zelf van overtuigd is dat de naam en geslachtswijziging  in het geboorteregister noodzakelijk is en of die in staat is om de consequentie van de beslissing te overzien. Bovendien stel ik vast of de persoon inderdaad bij zijn volle verstand is om zo’n beslissing te kunnen nemen. Overigens gaat het hier om een juridisch document, er is dus geen sprake van een diagnose stellen. Ik stel dus ook niet vast of en in welke mate iemand genderdysfore gevoelens heeft (sterk gevoel van onvrede met het geslacht waarmee je geboren en opgegroeid bent).”

"Er werd per direct overgeschakelt op expliciete vrouwelijke kleding en de eis als vrouw te worden bejegend"

 “Waar ik bang voor ben is dat juist de mensen die - soms voor een kortere of langere periode - een beperkte realiteitszin hebben – dat kan onder meer komen door een persoonlijkheids -of autismespectrumproblematiek of een depressie – niet de hulp krijgen die ze zouden moeten krijgen. Juist voor hen is het gesprek dat we hebben over de verstrekking van de deskundigenverklaring belangrijk. Ik heb dit al meerdere keren in mijn praktijk meegemaakt.” 

“Er kwam bijvoorbeeld een grote en fysiek sterke persoon bij me die altijd heeft gewerkt in de offshore industrie, vooral bekend als een mannelijke werkomgeving. Van de ene op de andere dag – beinvloed door trans vriendinnen - lag er een besluit om als vrouw verder te leven en werd er per direct overgeschakelt op expliciete vrouwelijke kleding en de eis als vrouw te worden bejegend. Die persoon was getrouwd maar voor de partner kwam dit als een donderslag bij heldere hemel. Er was eenvoudigweg nog niet over gesproken. Ook op het werk was er nog geen gesprek geweest. Ik stel vanuit mijn praktijkervaring dat de kans dat dit een heel vervelend transitieproces wordt heel groot is. Als ik met die persoon kan stilstaan bij het proces– wel de gevoelens respecteer en ook inzicht geef in het effect op de thuis –en werkomgeving – dan vind ik dat ik iemand ermee help.”

“Het grote verschil tussen het gendernetwerk waarmee ik al jaren werk en de genderteams UMCG en VUMC is dat de insteek bij mij psychologisch is. Dus ik stel vragen als; wat betekent het voor je; waar loop je tegen aan en wat heb je dan nodig? Wat is de impact op je omgeving? Het cruciale punt in een geslaagd traject is zelfacceptatie.”

“De behandeling bij het UMCG en VUMC is bovendien helemaal vastgelegd in protocollen waardoor er weinig ruimte is om rekening te houden met de individuele gesteldheid van personen. Nu bestaat de indruk dat de deskundigen zulke brute poortwachters zijn waardoor trans mensen totaal geen zelfbeschikking hebben. Bij mij is dat in elk geval niet zo. Ik verstrek bij personen die bij mij voor hun transitietraject komen de deskundigenverklaring vaak al na de intake.”

Lees ook: "Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijn geboorteakte" https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/ik-voel-me-verdrietig-en-verwaarloosd.html

En: Geen X in het paspoort. "Gemiste kans"

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/geen-x-in-het-paspoort-gemiste-kans.html

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Steunfonds Freelance Journalisten

Geen X in het paspoort: "Gemiste kans"

Door Stuart Kensenhuis

Nieuwe regenboogvlaggen wapperen in het land tijdens Internationale Transgenderrechtendag (7 augustus). Maar met welke aandachtspunten moet rekening gehouden worden tijdens de behandeling van de gewijzigde Transgenderwet in de Tweede Kamer – wat in juli schriftelijk is begonnen en later dit jaar eindigt met een debat – zodat de vlaggen ook in de toekomst glorieus kunnen blijven wapperen? 

Een serie van acht artikelen op dit blog geeft meer inzicht in het vraagstuk. Dit is de tweede: Bi van Guine, beleidsmedewerker Queer-emancipatie bij de Gemeente Den Haag, voelt zich geen man of vrouw (non-binair) maar de geslachtsvermelding in het paspoort kan niet eenvoudig veranderd worden naar een X.

Den Haag – “Het is een gemiste kans! Als je bezig bent om de Transgenderwet aan te passen dan neem je dit toch gelijk mee? Ik ga er van uit dat belangenorganisaties – zoals Transgender Netwerk Nederland – er ook op gaan aandringen om het alsnog in te vullen.”

Bi van Guine (® BvG)

“Voor mezelf vind ik het niet echt belangrijk om me door middel van een X in mijn paspoort te kunnen identificeren als non-binair. Misschien moet ik hierin nog een ontwikkeling maken. Vooralsnog ben ik bezig met mijn sociale proces zoals ik dat noem. Wie weet komt dat juridische deel nog een keer aan bod. Maar natuurlijk gun ik het iedereen die dat graag wil en daar wel klaar voor is. Ik vind het zelfs noodzakelijk dat mensen die keuze hebben.”

“Non-binair is een term van deze tijd. Als jong kind had ik het besef en het vocabulaire niet om mezelf zo te duiden. Later dacht ik eigenlijk dat ik in het hokje lesbisch paste omdat ik me aangetrokken voelde tot vrouwen. Dat heb ik lang volgehouden alhoewel ik soms twijfelde of dat hokje helemaal correct was ingevuld. Ik heb pas op latere leeftijd ontdekt dat je je ook iets anders kan voelen dan man of vrouw.”

"Gemeente Den Haag is bezig met een pilot voor een Trans-Health-Clinic"

“Uit een onderzoek van Movisie (Handreiking LHBTI-Feiten-Cijfers-2021) blijkt overigens dat 3.9% van de bevolking zich niet identificeert met hun geboortegeslacht. Dat vind ik best veel. Het betekent wel dat er behoorlijke stappen gemaakt moeten gaan worden wat betreft de trans-zorg. Op dit moment zijn er lange wachtlijsten en is het niet altijd goed geregeld. Veel mensen vallen tussen wal en schip omdat ze niet weten waar ze terecht kunnen voor directe hulp.”

“In dit verband is de Gemeente Den Haag bezig met een pilot voor een Trans-Health-Clinic. Ik verwacht dat dit in het najaar wordt opgezet samen met GGD Haaglanden, Stichting Hulp en Opvang Prostitutie en mensenhandel (SHOP), Trans United en Spot46, het informatie –en adviescentrum voor sekswerkers. De kliniek is overigens een actiepunt in het Actieprogramma Queer in Den Haag 2020-2022.”

“Als het voor trans personen makkelijker wordt gemaakt door middel van gewijzigde wetgeving en goede trans-zorg, dan hoop ik wel dat daarbinnen voor non-binaire mensen hetzelfde wordt geregeld. Ik vind het namelijk een vaak vergeten groep waar veel meer aandacht naar uit zou moeten gaan. Helaas was die aandacht er niet of onvoldoende toen de voorstellen voor de gewijzigde Transgenderwet werden ingediend.“

“Wel ben ik er van overtuigd dat Transgender Netwerk Nederland goed in de materie zit. Dus is het een kwestie van tijd voordat er een wetsvoorstel komt waarin voor non-binaire mensen het verkrijgen van een X in het paspoort makkelijker wordt.”

Lees ook: "Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijn geboorteakte."

https://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/08/ik-voel-me-verdrietig-en-verwaarloosd.html

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Steunfonds Freelance Journalisten

"Ik voel me verdrietig en verwaarloosd door het probleem met mijn geboorteakte"

 Door Stuart Kensenhuis

Nieuwe regenboogvlaggen wapperen in het land tijdens Internationale Transgenderrechtendag  (7 augustus). Maar met welke aandachtspunten moet rekening gehouden worden tijdens de behandeling van de gewijzigde Transgenderwet in de Tweede Kamer – wat in juli schriftelijk is begonnen en later dit jaar eindigt met een debat – zodat de vlaggen ook in de toekomst glorieus kunnen blijven wapperen? 

Een serie van acht artikelen op dit blog geeft meer inzicht in het vraagstuk. Dit is de eerste: Diva Kazaky, Transgender  vluchteling uit Jamaica, vertelt over het probleem van de geboorteakte.

Den Haag – “Op school in Jamaica werd ik regelmatig gepest of in elkaar geslagen. Ook hebben jongeren geprobeerd om me neer te steken. Eigenlijk wilden ze me doden. Mijn moeder die zielsveel van me houdt kon er niet meer tegen. Elke dag zien dat je kind gemolesteerd wordt en niets kunnen doen maakte haar kapot. Dus zei ze op een dag: ‘Het is beter als je vertrekt en naar een veilige plek gaat.’ Hiermee wilde ze mijn leven redden.”

Diva Kazaky (® DK)

“Toen ik opgroeide  - zo rond mijn zesde levensjaar - beschouwde ik mezelf als een meisje. Ik hield er van om kledingstukken van mijn moeder te dragen.  Rond mijn pubertijd had ik alleen maar seksuele aandacht voor jongens en ik realiseerde me dat ik anders was. Ik probeerde die gevoelens weg te drukken. Waar ik ben opgegroeid zie je namelijk geen queer mensen dus ik dacht echt dat ik de enige was. Daardoor werd ik depressief en had ik zelfmoordplannen. Die gevoelens werden versterkt omdat Jamaica een religieus land is waar mensen je constant vertellen dat God je niet mag als je gay bent.”

"Dwayne Jones werd geslagen, geschopt, gestoken en beschoten" 

“Zeer tragisch is het incident dat ik een jaar voordat ik naar Nederland vluchtte heb meegemaakt met Dwayne Jones, een transgender tiener uit Montego Bay, Jamaica (zie de link). Hij ging naar een feestje gekleed als vrouw. Sommige bezoekers kwamen erachter dat hij dat niet was omdat een meisje die hij kende van de kerk hem verlinkte. Hij werd toen geslagen, geschopt, gestoken en beschoten. Bovendien reden ze met een auto over hem heen. Uiteindelijk werd zijn lichaam in brand gestoken. Ik vond dit zo schokkend dat ik besloot om uit Jamaica te vertrekken.”

“Ik vind het vreemd dat de Nederlandse autoriteiten in verband met mijn transitie van man naar vrouw en het wijzigen van mijn naam, een nieuwe geboorteakte uit mijn geboorteplaats in Jamaica willen hebben. Verder moet ik een stempel hebben van de ambassadeur van Jamaica in Nederland. Ze weten toch dat mijn geaardheid in Jamaica niet wordt geaccepteerd? Sterker nog; het is daar illegaal. Dus waarom zadelt Nederland me op met problemen?”

“Het is een feit dat  ik zowel in Jamaica als bij hun ambassadeur hier in Nederland een reden moet geven waarom ik een nieuwe geboorteakte nodig heb. Dus het is niet zo dat ik zomaar om een nieuwe akte kan vragen. Ook heb ik – net als de meeste queers uit Jamaica- geen goed contact met mijn familieleden. Alleen met mijn moeder maar die is al heel oud en ik kan haar niet hiermee belasten. De enige ander optie die ik heb is om de Nederlandse rechter in te schakelen. Dat heb ik inmiddels gedaan en ik ben in afwachting van de rechtszaak.”

“Eerlijk gezegd had ik nog nooit gehoord over de gewijzigde Transgenderwet. Maar ik weet wel dat er in Nederland in de wet geen voorzieningen zijn voor het probleem dat ik nu heb met mijn geboorteakte. Ik voel me daardoor verdrietig en verwaarloosd. Ik krijg hormonen en een sexeoperatie maar daarna kan ik moeilijk mijn geslacht en naam op mijn documenten veranderen. Ik vind dat ze daar in de gewijzigde Transgenderwet gewoon voorzieningen voor moeten treffen."

https://eu.usatoday.com/story/news/world/2013/08/11/jamaica-transgender-teen-murdered-by-mob/2639995/

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Steunfonds Freelance Journalisten

De misslagen van dr. Barryl Biekman

 Door Julian With (Gastredacteur)

Ik kan er echt niets aan doen dat het Barryl Biekman ontgaat waarom ik de winti-rituelen bij de inauguratie van Sylvana Simons belachelijk vind. Ik heb aangegeven dat er bij Patricia Remak (Tweede Kamerlid voor de VVD van 1998 t/m 2002. Red.) vrouwen met koto’s een show weggaven in de Tweede Kamer en men ook zeer hoge verwachtingen van haar had. Die vrouw betekende niets voor de zwarte gemeenschap en een paar jaren later lukt het Sylvana Simons om een zetel te bemachtigen in de Tweede Kamer en deze keer moet het gevierd worden met winti-rituelen. 

Julian With (® Julian With)

Ik heb het gehad over de rituelen bij de inauguratie van assembleeleden en ministers in Suriname, die enkele maanden hierna vervallen tot de grootste vijanden van de staatskas. Hoe erg moet het niet zijn met het bevattingsvermogen van mevrouw dr. Barryl Biekman als ze schrijft dat het haar ontgaat waarom ik de rituelen bespottelijk vind.

De winti-aanhangers hebben simpelweg misbruik gemaakt van de gelegenheid om hun malle godsdienst voor het voetlicht te plaatsen, want denk niet dat het hen te doen is om het succes van de partij van Simons. Biekman schrijft: “Ik heb dan de neiging om na te gaan wat hij ziet als hij in de spiegel kijkt.” Barryl Biekman geeft hiermee het bewijs af dat zij wel hoogopgeleid is, maar niets heeft geïnternaliseerd van het academisch denken en de academische cultuur. Welke academicus stelt zo’n debiele vraag wat ik zie als ik in de spiegel kijk. Met deze vraag heeft mevrouw Biekman zich gediskwalificeerd en ik kan haar daarom niet meer serieus nemen. Het antwoord: “Een Afro-Surinamer of wat anders?” doet mij zelfs vermoeden dat Barryl Biekman na het lezen van mijn kritiek last moest hebben gehad van een cognitieve kortsluiting, die elke intellectuele operatie onmogelijk heeft gemaakt. Hoe infantiel is het om de vraag te stellen wat ik in de spiegel zie en dan als antwoord te produceren: een Afro-Surinamer of wat anders. Dit verwijt valt onder de academische zonde die men een persoonlijke aanval noemt en dat ongeschoolde types zich hiervan bedienen, het zij hen vergeven. Maar een Barryl Biekman, die zich afficheert met een doctorstitel. Van haar zou je mogen verwachten dat de vlag de lading dekt.

Dat zij zich niets aangetrokken heeft van de Franse uitdrukking ‘Noblesse oblige’ blijkt uit de volgende oprisping:  “Interessanter vind ik dan ook eigenlijk het antwoord op de vraag wanneer hij zelf denkt dat het goed komt met Julian With.” Barryl Biekman is geen intellectueel en schrijven is ook niet haar ding. Dat is evident? Wie de vraag stelt wanneer het met mij goed komt, moet kunnen aantonen dat die bezorgdheid voortvloeit uit wat ze gelezen heeft, maar in het rommelige brein van mevrouw Biekman is er geen ruimte voor die intellectuele zorgvuldigheid. Ze schrijft dat het antwoord op die vraag interessanter is. Interessanter dan wat? Wanneer je gebruik maakt van de vergrotende trap in een zin, dan hoor je volledig te zijn, maar dat weet mevrouw Biekman niet. En wat haar reactie nog vreemder maakt, is dat zij nergens in het stuk het antwoord verschaft.

'Wat ze hier schrijft zal wel waar zijn, maar het heeft niets te maken met wat ik geschreven heb. Ik heb nergens in mijn kritiek beweerd dat winti geen spiritualiteit is, maar een religie'

Het verbaast mij niet dat personen bang zijn om hun mening te geven, want ze weten dat zwarte Surinamers een anti-intellectuele instelling hebben en daardoor met heel veel animositeit reageren op alles wat ze vanwege een gebrekkige verstandelijke ontwikkeling niet kunnen begrijpen.

Ze schrijft: “Los hiervan wil ik With er op wijzen dat er een groot verschil is tussen religie en spiritualiteit. In tegenstelling tot spiritualiteit wordt religie niet ondersteund door ‘gerechtigheid, waarheid en rechtvaardigheid’. Inherent aan spiritualiteit is ‘waarheid en rechtvaardigheid’, een gedachtegang die belangrijk is in het proces dat zal moeten leiden tot de (her)definitie van de voorouderlijke voortbrengselen om weer als volwaardig door het leven te kunnen gaan. Het gaat dan vooral om de reconstructie en het opnieuw vormen van de Afrikaanse beschaving annex cultuur. Dat is precies waarom ik de winti niet wens te scharen onder religie maar onder spiritualiteit.”

Dit is een excellent voorbeeld van wat men in de argumentatieleer ‘non sequitur’ noemt. Wat ze hier schrijft zal wel waar zijn, maar het heeft niets te maken met wat ik geschreven heb. Ik heb nergens in mijn kritiek beweerd dat winti geen spiritualiteit is, maar een religie, dus waarom mevrouw Biekman een college verzorgt over iets waar ik het helemaal niet over gehad heb, mag Joost weten.

Barryl Biekman beschuldigt mij volstrekt ten onrechte ervan dat ik niet duidelijk ben geweest. Ik zou haar kunnen vragen of ze een verklaring heeft voor al die boze reacties van de ongeschoolde Surinamers in Nederland, die er heilig van overtuigd zijn dat mijn kritiek op de winti-rituelen bij de inauguratie van een politicus een misdrijf is dat heftig moet worden afgekeurd of nog dwazer: op een zwarte politicus mag je geen kritiek leveren, want dat is ten nadele van het ras. De denkbeelden van de ongeschoolden werp ik ver van mij af. Ik ben een rationalist, die niets moet hebben van geen enkele godsdienst en rituelen heb ik altijd als zinloos in mijn boeken gekwalificeerd. Dus de massa die denkt dat mijn kritiek uitsluitend te maken heeft met het feit dat de rituelen in dit geval iets met de zwarte cultuur te maken hebben, laat duidelijk merken dat ze nooit een boek van mij gelezen heeft, een verwijt dat schandelijk genoeg ook geldt voor dr. Barryl Biekman. 

Ik heb tussen 1987 en 2003 een internationale literaire manifestatie georganiseerd in de Stadsschouwburg Utrecht. In tegenstelling tot wat Barryl Biekman beweert, vormden witte mensen het grootste deel van mijn publiek en niet de Afro-Surinamers. Pas toen wij met het festival (tien jaar later) naar Amsterdam verhuisden, vormden de Afro-Surinamers en Afro-Antillianen het grootste deel van het publiek. Barryl verwijt mij dat ik ‘huilde’ omdat andere etniciteiten het MEP-festival (Multi Etnisch Podium) niet bezochten, maar dat is ordinaire stemmingmakerij. Ik heb nooit enige moeite gedaan om Turken, Marokkanen en Molukkers te interesseren voor deze manifestatie, omdat het allemaal weggegooid geld zou zijn.

Barryl Biekman levert terloops kritiek op de titel van mijn boek ‘Het komt nooit meer goed’, maar heeft die publicatie nooit gelezen en de inhoud van dat boek heeft ook niets te maken met het artikel waar ze op reageert. Wat een warhoofd, die Barryl Biekman. Dat er Afro-Surinamers zijn die een bijdrage zouden hebben geleverd aan de wereldbeschaving is het bewijs dat ook mevrouw Biekman het slachtoffer is van een psychische afwijking onder de zwarte bevolking, die ik in mijn boek ‘Waarom wij het niet redden’ aangeduid heb als het zelfopblaassyndroom. Waarom noemt ze niet een naam van een Afro-Surinamer die een bijdrage geleverd heeft aan de wereldbeschaving? Het antwoord is heel simpel: die Afro-Surinamer bestaat niet. Het is diep tragisch dat figuren als Biekman denken dat je een bijdrage levert aan de bewustwording van een onderdrukte groep door haar met leugens te voeden. De Aucaners zouden zeggen: a nai woko! (Vertaling: het werkt niet zo. Red.)

Lees ook: 'Column van Julian With is goed tegen 'Wie aan Sylvana komt, komt aan mij syndroom' door Barryl Biekman. http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/column-van-julian-with-is-goed-tegen.html

Lees ook: 'Winti-ritueel bij inauguratie van Sylvana Simons belachelijk' door Julian With.    http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/winti-ritueel-bij-inauguratie-sylvana.html

 

Column van Julian With is goed tegen 'wie aan Sylvana komt, komt aan mij syndroom'

Door Barryl Biekman (Gastredacteur)

De column ‘winti-ritueel bij inauguratie Sylvana Simons belachelijk’ van broeder Julian With heeft tot denken aangezet. Dus is de vraag: wat vindt hij belachelijk? Het winti-ritueel op zichzelf of dat het bij de ‘inauguratie’ van Sylvana Simons heeft plaatsgehad?  

Dr. Barryl Biekman (® Barryl Biekman)

Als ik lees dat een inauguratie een plechtige ceremonie is waarbij iemand officieel wordt ingewijd in een ambt dan doelt hij ongetwijfeld op het ‘ritueel’ en het Surinaams feestje dat zich op het Plein heeft voltrokken in Den Haag. Het ontgaat me dan ook echt wat hij zo belachelijk vindt en waarom hij dit koppelt aan zijn eeuwigdurende kritiek op de Afro-Surinamer. Ik heb dan de neiging om na te gaan wat hij ziet als hij in de spiegel kijkt. Een Afro-Surinamer of wat anders? Interessanter vind ik dan ook eigenlijk het antwoord op de vraag wanneer hij zelf denkt dat het goed komt met Julian With. 

Wel heeft hij een aantal belangrijke inzichten geformuleerd. Eén daarvan zie ik in de context van het temperen van de verwachtingen die vaker hebben geleid tot grote teleurstellingen bij Surinamers in het algemeen of mensen van Afrikaanse afkomst in het bijzonder. Het verkiezingsprogramma van BIJ1 geeft voldoende inzicht in de prioriteiten van deze partij gecombineerd met het feit dat Sylvana Simons het in haar eentje zal moeten doen. Ook zal ze een keuze moeten maken voor zaken die ze met voorrang wenst te realiseren. We zullen vaker horen: ”Ik sluit me aan bij...” Op zich een slimme zet om niet teleur te stellen. Het is goed dat With daarop heeft gewezen.

'Laten we niet door angst geregeerd worden en ons bedreigd voelen'

Ik heb al verschillende uitlatingen gehoord zoals: ‘Wie aan Sylvana komt, komt aan mij’.  Die aanhangers vergeten vluchtig dat er nog twee andere personen van Surinaamse afkomst in de Tweede Kamer zijn gekozen (Don Ceder van ChristenUnie en Raoul Boucke van D66. Red.) en dat de verkiezingscampagne voorbij is. Nu al bespeur ik personen die bang zijn om hun mening te geven. Dat is Simons niet te verwijten maar er komt ongetwijfeld een dag dat ze zich klip en klaar zal uitspreken.

Mijn observatie staat dus los van mijn bevindingen over het feit dat Sylvana Simons het heeft gered om in de Tweede Kamer een zetel te bemachtigen. Maar niet los van het ‘wie aan Sylvana komt, komt aan mij syndroom’. Dat is mensen angst inboezemen. Laten we niet door angst geregeerd worden en ons bedreigd voelen. Laat de column van Julian With – ook al vind ik er wat van – een bijdrage zijn aan dat bewustzijnsproces.

Los hiervan wil ik With er op wijzen dat er een groot verschil is tussen religie en spiritualiteit. In tegenstelling tot spiritualiteit wordt religie niet ondersteund door ‘gerechtigheid, waarheid en rechtvaardigheid’. Inherent aan spiritualiteit is ‘waarheid en rechtvaardigheid’, een gedachtegang die belangrijk is in het proces dat zal moeten leiden tot de (her)definitie van de voorouderlijke voortbrengselen om weer als volwaardig door het leven te kunnen gaan. Het gaat dan vooral om de reconstructie en het opnieuw vormen van de Afrikaanse beschaving annex cultuur. Dat is precies waarom ik de winti niet wens te scharen onder religie maar onder spiritualiteit.

Het fundamenteel recht om cultureel erfgoed te belijden

In dit verband breng ik graag twee paragrafen uit Resolutie 69/16 van de VN Algemene Vergadering onder zijn aandacht, wat op 18 november 2014 is aangenomen door de VN-lidstaten en het Activiteitenprogramma voor de uitvoering van het Internationale Decennium voor mensen van Afrikaanse afkomst.

‘Het Activiteitenprogramma erkent dat de VN Durban Verklaring en Actieprogramma een alomvattend VN-kader is en een solide basis vormt voor de bestrijding van racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante onverdraagzaamheid. Het betekent een nieuwe fase op het gebied van de inspanningen van de Verenigde Naties en de internationale gemeenschap, om de rechten en waardigheid van mensen van Afrikaanse afkomst te respecteren en te herstellen’.

Onder de Pijler Erkenning staat onder meer (vrij vertaald):

‘Het respecteren en optimaal promoten van de kennis over het cultureel erfgoed van mensen van Afrikaanse afkomst en de bijdragen die zij hebben geleverd aan de ontwikkeling van de wereldwijde samenlevingen.’

En dat is precies de kern waar ik naar toe wil. Tijdens de voorbereidingen van het VN Decennium en de daarmee gepaard gaande discussies waren de verschillende panels het erover eens dat ook Afrikanen en mensen van Afrikaanse afkomst als gevolg van de effecten uit het verleden zelf de producenten zijn van geïnternaliseerde waandenkbeelden. Let wel: ik zeg niet dat dit in de context van With’s column van toepassing is. Ook al vanwege het feit dat hij niet duidelijk is geweest. Maar hij weet als geen ander de waarde die wordt toegekend aan Afrikaanse rituelen.

Plengoffer

De door Marian Markelo (winti-priesteres bij de inauguratie van Sylvana Simons. Red.) uitgebrachte plengoffer kan in de context zoals hij die heeft gebruikt in zijn column dus nooit als belachelijk gekwalificeerd worden. Ook niet op de plaats waar het zich heeft voltrokken. En ook niet ten aanzien van de inauguratie van Sylvana Simons.

De plengoffer is een ritueel die op verschillende momenten ter gelegenheid van verschillende gebeurtenissen kan worden ingezet. Het komt in verschillende culturen voor en vindt zijn oorsprong in het oude Egypte.

Ik breng Julian With tenslotte in herinnering dat het vooral de Afrikaans-Surinaamse gemeenschap in het bijzonder was die de door hem georganiseerde festivals in Utrecht bezocht. Was hij het niet die ‘huilde’ dat andere nationaliteiten het lieten afweten? Ik weet niet of With kinderen heeft maar een tip aan hem: geef ze hoop in plaats van het geloof dat het nooit meer goed komt. Er zijn Afrikaanse-Surinamers die wereldwijd veel hebben bereikt en een bijdrage hebben geleverd aan de wereldbeschaving. Zullen we ons daarop focussen en het Oeralgebergte laten voor wat het is?

Lees ook: 'De misslagen van dr. Barryl Biekman'.  http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/de-misslagen-van-dr-barryl-biekman.html

Lees ook: 'Winti-ritueel bij inauguratie van Sylvana Simons belachelijk' door Julian With.    http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/winti-ritueel-bij-inauguratie-sylvana.html