De misslagen van dr. Barryl Biekman

 Door Julian With (Gastredacteur)

Ik kan er echt niets aan doen dat het Barryl Biekman ontgaat waarom ik de winti-rituelen bij de inauguratie van Sylvana Simons belachelijk vind. Ik heb aangegeven dat er bij Patricia Remak (Tweede Kamerlid voor de VVD van 1998 t/m 2002. Red.) vrouwen met koto’s een show weggaven in de Tweede Kamer en men ook zeer hoge verwachtingen van haar had. Die vrouw betekende niets voor de zwarte gemeenschap en een paar jaren later lukt het Sylvana Simons om een zetel te bemachtigen in de Tweede Kamer en deze keer moet het gevierd worden met winti-rituelen. 

Julian With (® Julian With)

Ik heb het gehad over de rituelen bij de inauguratie van assembleeleden en ministers in Suriname, die enkele maanden hierna vervallen tot de grootste vijanden van de staatskas. Hoe erg moet het niet zijn met het bevattingsvermogen van mevrouw dr. Barryl Biekman als ze schrijft dat het haar ontgaat waarom ik de rituelen bespottelijk vind.

De winti-aanhangers hebben simpelweg misbruik gemaakt van de gelegenheid om hun malle godsdienst voor het voetlicht te plaatsen, want denk niet dat het hen te doen is om het succes van de partij van Simons. Biekman schrijft: “Ik heb dan de neiging om na te gaan wat hij ziet als hij in de spiegel kijkt.” Barryl Biekman geeft hiermee het bewijs af dat zij wel hoogopgeleid is, maar niets heeft geïnternaliseerd van het academisch denken en de academische cultuur. Welke academicus stelt zo’n debiele vraag wat ik zie als ik in de spiegel kijk. Met deze vraag heeft mevrouw Biekman zich gediskwalificeerd en ik kan haar daarom niet meer serieus nemen. Het antwoord: “Een Afro-Surinamer of wat anders?” doet mij zelfs vermoeden dat Barryl Biekman na het lezen van mijn kritiek last moest hebben gehad van een cognitieve kortsluiting, die elke intellectuele operatie onmogelijk heeft gemaakt. Hoe infantiel is het om de vraag te stellen wat ik in de spiegel zie en dan als antwoord te produceren: een Afro-Surinamer of wat anders. Dit verwijt valt onder de academische zonde die men een persoonlijke aanval noemt en dat ongeschoolde types zich hiervan bedienen, het zij hen vergeven. Maar een Barryl Biekman, die zich afficheert met een doctorstitel. Van haar zou je mogen verwachten dat de vlag de lading dekt.

Dat zij zich niets aangetrokken heeft van de Franse uitdrukking ‘Noblesse oblige’ blijkt uit de volgende oprisping:  “Interessanter vind ik dan ook eigenlijk het antwoord op de vraag wanneer hij zelf denkt dat het goed komt met Julian With.” Barryl Biekman is geen intellectueel en schrijven is ook niet haar ding. Dat is evident? Wie de vraag stelt wanneer het met mij goed komt, moet kunnen aantonen dat die bezorgdheid voortvloeit uit wat ze gelezen heeft, maar in het rommelige brein van mevrouw Biekman is er geen ruimte voor die intellectuele zorgvuldigheid. Ze schrijft dat het antwoord op die vraag interessanter is. Interessanter dan wat? Wanneer je gebruik maakt van de vergrotende trap in een zin, dan hoor je volledig te zijn, maar dat weet mevrouw Biekman niet. En wat haar reactie nog vreemder maakt, is dat zij nergens in het stuk het antwoord verschaft.

'Wat ze hier schrijft zal wel waar zijn, maar het heeft niets te maken met wat ik geschreven heb. Ik heb nergens in mijn kritiek beweerd dat winti geen spiritualiteit is, maar een religie'

Het verbaast mij niet dat personen bang zijn om hun mening te geven, want ze weten dat zwarte Surinamers een anti-intellectuele instelling hebben en daardoor met heel veel animositeit reageren op alles wat ze vanwege een gebrekkige verstandelijke ontwikkeling niet kunnen begrijpen.

Ze schrijft: “Los hiervan wil ik With er op wijzen dat er een groot verschil is tussen religie en spiritualiteit. In tegenstelling tot spiritualiteit wordt religie niet ondersteund door ‘gerechtigheid, waarheid en rechtvaardigheid’. Inherent aan spiritualiteit is ‘waarheid en rechtvaardigheid’, een gedachtegang die belangrijk is in het proces dat zal moeten leiden tot de (her)definitie van de voorouderlijke voortbrengselen om weer als volwaardig door het leven te kunnen gaan. Het gaat dan vooral om de reconstructie en het opnieuw vormen van de Afrikaanse beschaving annex cultuur. Dat is precies waarom ik de winti niet wens te scharen onder religie maar onder spiritualiteit.”

Dit is een excellent voorbeeld van wat men in de argumentatieleer ‘non sequitur’ noemt. Wat ze hier schrijft zal wel waar zijn, maar het heeft niets te maken met wat ik geschreven heb. Ik heb nergens in mijn kritiek beweerd dat winti geen spiritualiteit is, maar een religie, dus waarom mevrouw Biekman een college verzorgt over iets waar ik het helemaal niet over gehad heb, mag Joost weten.

Barryl Biekman beschuldigt mij volstrekt ten onrechte ervan dat ik niet duidelijk ben geweest. Ik zou haar kunnen vragen of ze een verklaring heeft voor al die boze reacties van de ongeschoolde Surinamers in Nederland, die er heilig van overtuigd zijn dat mijn kritiek op de winti-rituelen bij de inauguratie van een politicus een misdrijf is dat heftig moet worden afgekeurd of nog dwazer: op een zwarte politicus mag je geen kritiek leveren, want dat is ten nadele van het ras. De denkbeelden van de ongeschoolden werp ik ver van mij af. Ik ben een rationalist, die niets moet hebben van geen enkele godsdienst en rituelen heb ik altijd als zinloos in mijn boeken gekwalificeerd. Dus de massa die denkt dat mijn kritiek uitsluitend te maken heeft met het feit dat de rituelen in dit geval iets met de zwarte cultuur te maken hebben, laat duidelijk merken dat ze nooit een boek van mij gelezen heeft, een verwijt dat schandelijk genoeg ook geldt voor dr. Barryl Biekman. 

Ik heb tussen 1987 en 2003 een internationale literaire manifestatie georganiseerd in de Stadsschouwburg Utrecht. In tegenstelling tot wat Barryl Biekman beweert, vormden witte mensen het grootste deel van mijn publiek en niet de Afro-Surinamers. Pas toen wij met het festival (tien jaar later) naar Amsterdam verhuisden, vormden de Afro-Surinamers en Afro-Antillianen het grootste deel van het publiek. Barryl verwijt mij dat ik ‘huilde’ omdat andere etniciteiten het MEP-festival (Multi Etnisch Podium) niet bezochten, maar dat is ordinaire stemmingmakerij. Ik heb nooit enige moeite gedaan om Turken, Marokkanen en Molukkers te interesseren voor deze manifestatie, omdat het allemaal weggegooid geld zou zijn.

Barryl Biekman levert terloops kritiek op de titel van mijn boek ‘Het komt nooit meer goed’, maar heeft die publicatie nooit gelezen en de inhoud van dat boek heeft ook niets te maken met het artikel waar ze op reageert. Wat een warhoofd, die Barryl Biekman. Dat er Afro-Surinamers zijn die een bijdrage zouden hebben geleverd aan de wereldbeschaving is het bewijs dat ook mevrouw Biekman het slachtoffer is van een psychische afwijking onder de zwarte bevolking, die ik in mijn boek ‘Waarom wij het niet redden’ aangeduid heb als het zelfopblaassyndroom. Waarom noemt ze niet een naam van een Afro-Surinamer die een bijdrage geleverd heeft aan de wereldbeschaving? Het antwoord is heel simpel: die Afro-Surinamer bestaat niet. Het is diep tragisch dat figuren als Biekman denken dat je een bijdrage levert aan de bewustwording van een onderdrukte groep door haar met leugens te voeden. De Aucaners zouden zeggen: a nai woko! (Vertaling: het werkt niet zo. Red.)

Lees ook: 'Column van Julian With is goed tegen 'Wie aan Sylvana komt, komt aan mij syndroom' door Barryl Biekman. http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/column-van-julian-with-is-goed-tegen.html

Lees ook: 'Winti-ritueel bij inauguratie van Sylvana Simons belachelijk' door Julian With.    http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/winti-ritueel-bij-inauguratie-sylvana.html

 

Column van Julian With is goed tegen 'wie aan Sylvana komt, komt aan mij syndroom'

Door Barryl Biekman (Gastredacteur)

De column ‘winti-ritueel bij inauguratie Sylvana Simons belachelijk’ van broeder Julian With heeft tot denken aangezet. Dus is de vraag: wat vindt hij belachelijk? Het winti-ritueel op zichzelf of dat het bij de ‘inauguratie’ van Sylvana Simons heeft plaatsgehad?  

Dr. Barryl Biekman (® Barryl Biekman)

Als ik lees dat een inauguratie een plechtige ceremonie is waarbij iemand officieel wordt ingewijd in een ambt dan doelt hij ongetwijfeld op het ‘ritueel’ en het Surinaams feestje dat zich op het Plein heeft voltrokken in Den Haag. Het ontgaat me dan ook echt wat hij zo belachelijk vindt en waarom hij dit koppelt aan zijn eeuwigdurende kritiek op de Afro-Surinamer. Ik heb dan de neiging om na te gaan wat hij ziet als hij in de spiegel kijkt. Een Afro-Surinamer of wat anders? Interessanter vind ik dan ook eigenlijk het antwoord op de vraag wanneer hij zelf denkt dat het goed komt met Julian With. 

Wel heeft hij een aantal belangrijke inzichten geformuleerd. Eén daarvan zie ik in de context van het temperen van de verwachtingen die vaker hebben geleid tot grote teleurstellingen bij Surinamers in het algemeen of mensen van Afrikaanse afkomst in het bijzonder. Het verkiezingsprogramma van BIJ1 geeft voldoende inzicht in de prioriteiten van deze partij gecombineerd met het feit dat Sylvana Simons het in haar eentje zal moeten doen. Ook zal ze een keuze moeten maken voor zaken die ze met voorrang wenst te realiseren. We zullen vaker horen: ”Ik sluit me aan bij...” Op zich een slimme zet om niet teleur te stellen. Het is goed dat With daarop heeft gewezen.

'Laten we niet door angst geregeerd worden en ons bedreigd voelen'

Ik heb al verschillende uitlatingen gehoord zoals: ‘Wie aan Sylvana komt, komt aan mij’.  Die aanhangers vergeten vluchtig dat er nog twee andere personen van Surinaamse afkomst in de Tweede Kamer zijn gekozen (Don Ceder van ChristenUnie en Raoul Boucke van D66. Red.) en dat de verkiezingscampagne voorbij is. Nu al bespeur ik personen die bang zijn om hun mening te geven. Dat is Simons niet te verwijten maar er komt ongetwijfeld een dag dat ze zich klip en klaar zal uitspreken.

Mijn observatie staat dus los van mijn bevindingen over het feit dat Sylvana Simons het heeft gered om in de Tweede Kamer een zetel te bemachtigen. Maar niet los van het ‘wie aan Sylvana komt, komt aan mij syndroom’. Dat is mensen angst inboezemen. Laten we niet door angst geregeerd worden en ons bedreigd voelen. Laat de column van Julian With – ook al vind ik er wat van – een bijdrage zijn aan dat bewustzijnsproces.

Los hiervan wil ik With er op wijzen dat er een groot verschil is tussen religie en spiritualiteit. In tegenstelling tot spiritualiteit wordt religie niet ondersteund door ‘gerechtigheid, waarheid en rechtvaardigheid’. Inherent aan spiritualiteit is ‘waarheid en rechtvaardigheid’, een gedachtegang die belangrijk is in het proces dat zal moeten leiden tot de (her)definitie van de voorouderlijke voortbrengselen om weer als volwaardig door het leven te kunnen gaan. Het gaat dan vooral om de reconstructie en het opnieuw vormen van de Afrikaanse beschaving annex cultuur. Dat is precies waarom ik de winti niet wens te scharen onder religie maar onder spiritualiteit.

Het fundamenteel recht om cultureel erfgoed te belijden

In dit verband breng ik graag twee paragrafen uit Resolutie 69/16 van de VN Algemene Vergadering onder zijn aandacht, wat op 18 november 2014 is aangenomen door de VN-lidstaten en het Activiteitenprogramma voor de uitvoering van het Internationale Decennium voor mensen van Afrikaanse afkomst.

‘Het Activiteitenprogramma erkent dat de VN Durban Verklaring en Actieprogramma een alomvattend VN-kader is en een solide basis vormt voor de bestrijding van racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante onverdraagzaamheid. Het betekent een nieuwe fase op het gebied van de inspanningen van de Verenigde Naties en de internationale gemeenschap, om de rechten en waardigheid van mensen van Afrikaanse afkomst te respecteren en te herstellen’.

Onder de Pijler Erkenning staat onder meer (vrij vertaald):

‘Het respecteren en optimaal promoten van de kennis over het cultureel erfgoed van mensen van Afrikaanse afkomst en de bijdragen die zij hebben geleverd aan de ontwikkeling van de wereldwijde samenlevingen.’

En dat is precies de kern waar ik naar toe wil. Tijdens de voorbereidingen van het VN Decennium en de daarmee gepaard gaande discussies waren de verschillende panels het erover eens dat ook Afrikanen en mensen van Afrikaanse afkomst als gevolg van de effecten uit het verleden zelf de producenten zijn van geïnternaliseerde waandenkbeelden. Let wel: ik zeg niet dat dit in de context van With’s column van toepassing is. Ook al vanwege het feit dat hij niet duidelijk is geweest. Maar hij weet als geen ander de waarde die wordt toegekend aan Afrikaanse rituelen.

Plengoffer

De door Marian Markelo (winti-priesteres bij de inauguratie van Sylvana Simons. Red.) uitgebrachte plengoffer kan in de context zoals hij die heeft gebruikt in zijn column dus nooit als belachelijk gekwalificeerd worden. Ook niet op de plaats waar het zich heeft voltrokken. En ook niet ten aanzien van de inauguratie van Sylvana Simons.

De plengoffer is een ritueel die op verschillende momenten ter gelegenheid van verschillende gebeurtenissen kan worden ingezet. Het komt in verschillende culturen voor en vindt zijn oorsprong in het oude Egypte.

Ik breng Julian With tenslotte in herinnering dat het vooral de Afrikaans-Surinaamse gemeenschap in het bijzonder was die de door hem georganiseerde festivals in Utrecht bezocht. Was hij het niet die ‘huilde’ dat andere nationaliteiten het lieten afweten? Ik weet niet of With kinderen heeft maar een tip aan hem: geef ze hoop in plaats van het geloof dat het nooit meer goed komt. Er zijn Afrikaanse-Surinamers die wereldwijd veel hebben bereikt en een bijdrage hebben geleverd aan de wereldbeschaving. Zullen we ons daarop focussen en het Oeralgebergte laten voor wat het is?

Lees ook: 'De misslagen van dr. Barryl Biekman'.  http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/de-misslagen-van-dr-barryl-biekman.html

Lees ook: 'Winti-ritueel bij inauguratie van Sylvana Simons belachelijk' door Julian With.    http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/winti-ritueel-bij-inauguratie-sylvana.html

WINTI-RITUEEL BIJ INAUGURATIE SYLVANA SIMONS BELACHELIJK

Door Julian With (Gastredacteur) 

Afro-Surinamers leren niet en dat verklaart grotendeels de gigantische achterstand die deze etnische groep in Nederland vertoont ten opzichte van Turken, Marokkanen en andere migranten. 

Julian With (® Julian With)

In 1998 werd Patricia Remak (VVD. red.) gekozen tot lid van de Tweede Kamer. De beëdiging werd feestelijk ingeluid door Afro-Surinamers die in prachtige klederdracht acte de présence gaven bij dit politieke ritueel. Hoewel voor haar en na haar de Tweede Kamer nog meer Afro-Surinamers heeft kunnen verwelkomen, kunnen we vandaag de dag niet vaststellen dat één van hen van betekenis is geweest voor de groep. 

Letitia Griffith (VVD. red.) schoffeerde zwart Nederland door in het Parool te beweren dat ze niet in de Tweede Kamer zat om op te komen voor de belangen van welke etnische groep dan ook. Vermeldenswaardig is dat deze mevrouw ook ingestemd had met de wet die de 100%-controle op Schiphol mogelijk maakte. 

Bij Tanja Jadnanansing (PvdA. red.) presteerden de Surinamers in Amsterdam-Zuidoost het om haar bij toetreding te verrassen met een prijs. U moet weten dat onder alle andere groepen in de samenleving personen op basis van indrukwekkende prestaties in aanmerking komen voor een prijs, maar bij de Afro-Surinamers ligt het wat anders. Word je gekozen tot lid van de Tweede Kamer, dan denken ze dat dat een geweldige prestatie is die een prijs verdient. Jammer genoeg was de PvdA niet onder de indruk van mevrouw Jadnanansing, dus zat ze niet eens de volle rit uit en haar betekenis voor de zwarte gemeenschap was 0,0. 

Dan was er een nationale pias die luisterde naar de naam Iwan Leeuwin (GroenLinks t/m 2015. Tegenwoordig Ubuntu Connected Front. Red.) Hij heeft een aantal keren geprobeerd om via GroenLinks de Tweede Kamer te bereiken, maar zonder resultaat. Toch lukte het hem om de Afro-Surinamers wijs te maken dat hij in staat was om het AOW-gat te dichten. Hoe hij dat in 's hemelsnaam zou kunnen fixen, heeft geen van zijn goedgelovige Afro-Surinamers ooit aan hem gevraagd. 

'Ook bij Simons is de verwachting veel hoger dan het Oeralgebergte en dat komt omdat Afro-Surinamers al eeuwenlang een oorlog voeren met de realiteit'

Bij de verkiezingen van enkele weken geleden is het Sylvana Simons (BIJ1. red.) gelukt om gekozen te worden tot Kamerlid en ook bij haar blijken de Afro-Surinamers hun verstand te verliezen, want de inauguratie zal en moet gepaard gaan met winti-rituelen. Ik daag iedereen uit om aan te geven wat het nut is van winti-rituelen bij de beëdiging van een Kamerlid. Na hoofdbrekende berekeningen kom ik niet verder dan 0.0. 

Ook bij Simons is de verwachting veel hoger dan het Oeralgebergte en dat komt omdat Afro-Surinamers al eeuwenlang een oorlog voeren met de realiteit. Ze denken dat Sylvana Simons in haar eentje in staat zal zijn om hun problemen op te lossen. Ze vergeten gemakshalve dat van de 150 Kamerleden, Simons alleen van de volksvertegenwoordigers van DENK op enige ondersteuning zal mogen rekenen en in de Tweede Kamer krijg je niets gedaan als je een meerderheid tegen je hebt. Het nieuwbakken Kamerlid nodigde ook niet uit tot ondersteuning door op de televisie te verklaren dat zij Nederland zou laten zien wat linkse politiek is. Blijkbaar vergat ze op dat moment dat haar achterban niet op haar gestemd had omdat die enige affiniteit had met linkse politiek, maar omdat die ervan uit ging dat zij de specifieke problemen op het gebied van rassendiscriminatie zou kunnen oplossen. 

Ik erger mij mateloos aan alle zwarte voetballers die lopend naar het veld zichtbaar voor de camera een gebed tot god richten. Ik vind het ook belachelijk dat politici in Suriname na een verkiezingsnederlaag een dankdienst houden. In Suriname gaat de beëdiging van politici ook gepaard met heel veel religieuze rituelen. Niet eens een maand daarna vervallen ze tot de grootste witteboordencriminelen van het land.

Het geloof dat een winti-ritueel bij de beëdiging van Sylvana Simons ertoe zal kunnen bijdragen dat haar politieke effectiviteit voor zwart Nederland zal stijgen, doet mij vrezen dat wij de beoordelingsinstrumenten missen om in een complexe maatschappij als Nederland te kunnen overleven.

Lees ook: 'De misslagen van dr. Barryl Biekman'.   http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/de-misslagen-van-dr-barryl-biekman.html

Lees ook: 'Column van Julian With is goed tegen 'Wie aan Sylvana komt, komt aan mij syndroom' door Barryl Biekman.  http://politiekmoetjedoen.blogspot.com/2021/04/column-van-julian-with-is-goed-tegen.html