Politiek sonnet 2010

Door Stuart Kensenhuis

Is Balkende IV van de hoedrand getuimeld na een debat over Uruzgan?

Waar heeft Bouterse de macht zonder brandnetels en een brede kop?

Vertrekt Femke Halsema om de uiterste seconde van een blonde man?

Stopt Job Cohen met dat geklungel of is zijn leiderschap een mop?

Ik kan wel duizend vragen stellen over de nobele dissidenten van het CDA,

de fijne PVV’ers die hun eigen buurtterorist niet de wijk hebben uitgezet,

of de hoge ringmuur van ontwikkelingshulp, de grootste vloek van Afrika.

Maar, welk antwoord zal mij zal bevrijden van mijn gevoel bij dit sonnet?

Welkom dus, want niets van de politiek heeft mij gebroken of gevormd.

Geen sieraad, geen schrik en geen winter waarin Agnes Kant is opgedroogd.

Welllicht heb ik iets verkeerd gedaan. Wellicht heb ik te weinig gestormd.

Geef mij geen ziektekostenverzekering als ik snak naar een huis en een baan.

Of wilt u dat ik aan God vraag waarom Hij uw verkeerde rimpelen gedoogd?

Want meer dan de politiek is Hij de diepe reden van mijn bestaan.

Aanval op christenen en joden

Door Stuart Kensenhuis

Door de niet geslaagde integratie van vooral antisemitische Marokkaanse jongeren, is er in Nederland geen plaats voor joden die als zodanig herkenbaar zijn, zegt VVD-coryfee Frits Bolkestein. Keppeltjes weggeslagen, bedreigd, geïntimideerd en bespuugd. Dit is wat veel joden elke dag opnieuw ondergaan in bijvoorbeeld Amsterdam. Op sommige scholen is het zelfs niet mogelijk om les te geven over de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog, omdat allochtone leerlingen daar niets van willen weten. Bolkestein zegt verder: “Ik doe geen oproep om te vertrekken, zoals in de media is gesuggereerd. Verbonden zijn met Israël is tegenwoordig uit de mode, vooral in linkse kring, maar ik voel me betrokken bij de toekomst van het Joodse volk in Nederland.” 

Ingrid van Engelshoven

  “Ik heb mij er hooglijk over verbaasd dat kinderen naar huis worden gestuurd omdat er wellicht een paar dagen een invaljuf met een hoofddoek voor de klas staat. Dat is een onjuiste belangenafweging”,  zegt Ingrid van Engelshoven (D66), wethouder van Onderwijs en Dienstverlening in Den Haag. De protestants-christelijke van Hoogstratenschool wil niet dat er leraren voor de klas staan die een andere geloofsovertuiging uitdragen. De moslima werd overigens naar de school gestuurd door een uitzendbureau dat bekend is met het beleid van de school. Van Engelshoven zegt hierover: “Het is voor de school helemaal niet zo erg als haar identiteit even iets minder tot uiting komt. Het is een kwestie van tolerantie. Als het vaker voorkomt ga ik een telefoontje richting de inspectie plegen.   

Velen hebben zich gestoord aan de opmerking van Bolkestein en slechts enkelen aan de uitspraken van Van Engelshoven. Merkwaardig! U ziet toch ook meteen dat Jodenhaat door antisemitische Marokkanen de kern is van het probleem dat Bolkestein aansnijdt en niet een vermeende oproep aan joden om te vertrekken? Van Engelshoven doet de boudste uitspraak en niemand reageert. Geen enkele christelijke partij en zelfs niet de PVV. Begrijpt u dit nog? In een land gestoeld op een overwegend joods-christelijke traditie is het bijzonder dat van een school wordt gevraagd om haar christelijke identiteit een paar dagen op te geven. Alsof artikel 6 van onze grondwet, regelgeving over de vrijheid van godsdienst, plotseling is opgeheven. Straks staat er een invaljuf voor de klas die een aanhanger is van het satanisme, in sommige kringen een erkende religie. Moet de school dit toelaten? Tolerantie heeft grenzen. Of denkt u van niet?  “Kierewiet”, zei Groenlinks fractievoorzitter Femke Halsema over de uitspraken van Bolkestein. Tja, wat kan je anders verwachten van een politica die hoog scoort in het naïeve en vaak te intellectuele politieke debat. Maar, zou zij wel in staat zijn om aan die invaljuf te vragen om haar hoofddoek voor een paar dagen af te doen? Of is zij, net als Van Engelshoven, behept met een linker oog voor de islamitische emancipatie in Nederland en een rechter oog om christenen en joden te schofferen.

Hoe dit ook zij, de grootste aanval op christenen en joden in Nederland komt niet van antisemitische Marokkanen, linkse politici, atheïsten, satanisten, feministen, etc. De grootste aanval komt van christenen en joden zelf. Het is geen rechtstreekse, afgemeten of bewuste aanval. Het gaat om dat wegkijken, zwijgen en focussen op verkeerde zaken, het meest verraderlijke van alles dat je fout kan doen. Ook als er bijvoorbeeld een idiote uitspraak is van de Commissie gelijke behandeling over een christelijke tramchauffeur in Amsterdam die een kruisje niet zichtbaar om zijn nek mag dragen, terwijl zijn islamitische vrouwelijke collega’s breeduit met hun hoofddoek mogen paraderen. Of als Joop van Ooijen de tekst ‘Jezus redt’ van het dak van zijn boerderij moet verwijderen in opdracht van de gemeente Giessenlanden, terwijl op enkele kilometers in grotere letters een commerciële daktekst staat, die geen probleem oplevert. De slappe houding van christenen en joden baart mij ook zorgen bij de eenzijdige kijk van de media op het Israëlisch-Palestijns conflict, iets waarbij Israël steevast wordt afgeschilderd als de voornaamste boosdoener en de Palestijnen als deerniswekkende slachtoffers, zonder een eigen wil of verantwoordelijkheid.

Ik bid voor een effectieve en harde aanpak van de nieuwe Jodenhaat in Nederland. En voor de afkondiging van een campagne die christenen en joden oproept om hun geloof met trots uit te dragen, iets waardoor wellicht de actieve en weerbare houding in een soms vijandige omgeving wordt vergroot en de oorverdovende stilte wordt verlaten.

Ontwikkelingshulp: de vloek van Afrika

Door Stuart Kensenhuis

De Nederlandse regering brengt ontwikkelingshulp terug van 0.8  naar 0.7% van ons Bruto Nationaal Product (BNP[1]).  Hiermee voldoen we nog steeds aan de norm die we internationaal hebben afgesproken, zegt minister-president Rutte.  Dit is niet slechts bedoeld als een bezuinigingsmaatregel, maar ook als een nieuwe manier om geld te besteden en de economie van de derdewereldlanden te stimuleren. “VVD, CDA en PVV zullen altijd noodhulp geven, zeker als er sprake is van grote rampen. Maar, we willen ook klein ondernemerschap uitlokken, bijvoorbeeld met microkredieten. Daardoor groeit de productie en dit heeft als voordeel dat we handel kunnen drijven, iets dat in het belang is van Nederland. Het grote voordeel is ook dat we het geld niet aan regeringen hoeven te geven. Die zijn namelijk niet altijd koosjer”, zegt Rutte verder.

Minder ontwikkelingshulp. Halleluja! Prijs de Heer! De vloek wordt langzaam verbroken. Ik vind eigenlijk dat de hulp meteen met minstens 50% teruggebracht kan worden, want de geldverspilling aan overspelige, corrupte en dictatoriale Afrikaanse politici is mij een doorn in het oog. Niet barmhartig? O jawel, voor de minder bedeelden in mijn omgeving, want ‘charity begins at home’, maar niet voor Afrikaanse regeringen die de voorspoed en het welzijn van hun eigen volk niet of slechts op de laatste plaats van hun lijstje hebben staan.  Gaan we op dezelfde manier verder dan is Afrika over honderd jaar nog steeds een achtergesteld gebied. We moeten af van het idee dat we mededogen tonen voor Afrikanen door geld te geven zonder strenge voorwaarden en controle. Daar worden ze niet beter van. Echt niet. Ook het geven van spullen zal ze niet verder helpen. Als u bijvoorbeeld een waterpomp geeft, doet u de eerste aanzet tot de vernietiging van hun eigen lokale waterpompindustrie. Heeft u daar wel eens aan gedacht?

Armoedebestrijding en economische groei in Afrika heeft een prominente plaats in de beleidsnotities van Westerse landen, maar niet in die van de meeste Afrikaanse regeringen. Er zijn zelfs Afrikaanse landen die nooit aan belastingheffing doen. Waarom? Omdat meer dan 70% van hun begroting bestaat uit Westerse ontwikkelingshulp. Er is zelfs geen enkele noodzaak voor deze regeringen om beleid te maken gericht op hun eigen bevolking of om een fatsoenlijke infrastructuur aan te leggen. Is dit niet merkwaardig? Europa en Amerika te vriend houden, buigen, knikken en geld ontvangen, dat is hun enige gedachte. Miljarden dollars worden ondertussen verborgen gehouden op rekeningen van onder andere Zwitserde banken. Kapitale villa’s, luxe reizen met allerlei callgirls en dure auto’s, vallen ook altijd in de smaak. Hoe meer ontwikkelingshulp we geven, hoe meer we dit gedrag stimuleren. Ophouden met die onzin. Het is genoeg.

Dambiso Moyo

Kent u de econome Dambiso Moyo (Zambia 1969)? Nee? Al tijdens haar studie aan de Harvard University in Amerika stelt ze de vraag waarom Afrika maar niet vooruitkomt. In haar boek ‘Dead aid’ komt ze tot een conclusie: ontwikkelingshulp werkt niet. Zij zegt: “Er is niet één Afrikaans land waar duurzame economische groei of vermindering van armoede is bereikt.” Als u bedenkt dat Afrika in 60 jaar meer dan 1000 miljard dollar aan hulpgelden heeft ontvangen, dan is dit toch wel een schrijnende bevinding. In dezelfde periode zijn veel Aziatische landen zonder noemenswaardige ontwikkelingshulp tot grote hoogten gestegen, terwijl hun startpositie nagenoeg even slecht was.  Moyo komt met oplossingen waar geen cent Europees of Amerikaans geld voor nodig is. “Afrikaanse regeringen kunnen bijvoorbeeld staatsleningen uitschrijven en buitenlandse investeringen aantrekken. Maar ook de export uitbreiden en vooral richten op de opkomende markten, zoals China en India. Verder kunnen ze honderden miljoenen dollars benutten die Afrikanen vanuit het buitenland naar hun familie overmaken. Het is allemaal niet zo ingewikkeld. Andere landen deden dit al met succes.” Moyo staat overigens niet alleen. Ook James Shikwatie (Kenia 1970), econoom en directeur van de Inter Region Economic Network (IREN[2]) en William Easterly (USA 1957), voormalig econoom bij de Wereldbank, delen dezelfde visie.          

Onlangs zag ik op de televisie een hoogwaardigheidsbekleder, zo noemde hij zichzelf, fietsen en schooluniformen uitdelen aan Cambodjaanse aidswezen. “Alsjeblieft jongen, heel veel plezier ermee”, zei de blonde man tegen een kleine Cambodjaan. De jongen pakte zijn fiets en maakte snel dat hij wegkwam. Vermoedelijk dacht hij, net als ik, dat de man leed aan een zonnesteek. Het was een bespottelijk tafereel en dat niet alleen omdat de man Nederlands sprak tegen een kind die vermoedelijk nog nooit in het buitenland is geweest en zeker geen vreemde taal sprak, maar meer nog omdat hij geen idee had waar hij mee bezig was. Die fiets gaat namelijk ooit eens een keer kapot. Dat schooluniform is binnen een redelijk korte tijd te klein. En dan? Komt hij opnieuw langs om uit te delen? Het moet niet gekker worden. Barmhartigheid voor de korte termijn is wat mij betreft hetzelfde als onverschilligheid. Die wezen zijn het beste ermee geholpen als je ze leert om hun eigen fietsen te bouwen en schooluniformen te maken. Desnoods zet je via een joint venture een fabriekje met ze op. Dat stimuleert meteen de lokale economie. Uiteindelijk is dit de kern van ontwikkeling en niet het geven van geld of spullen.

Goed dat Rutte ander beleid inzet voor wat betreft de ontwikkelingshulp. Ik bid dat hij zijn werk kan voortzetten en dat uit het oude iets nieuws voortkomt en voorspoed voor Afrikanen het uiteindelijke resultaat.  

---

[1] BNP is de totale waarde van alle in Nederland geproduceerde  goederen en diensten in een bepaald jaar.

[2] IREN is een toonaangevende Afrikaanse denktank die ideeën en strategieën bevordert gericht op het verbeteren van de levenstandaard van Afrikanen door middel van het vrije ondernemerschap.